ارزیابی طرح های اراضی عباس آباد در راستای دستیابی به عرصه عمومی شهری

فضای عمومی در دنیای مدرن شاید تنها مکان برقراری ارتباط فیزیکی بین افراد باشد یعنی اهمیت این فضا برای ایجاد روابط اجتماعی،سیاسی و...بسیار زیاد و شاید برای بقای شهر اساسی است.خصوصیاتی در فضاهای عمومی باعث می شود فضایی عمومی متروکه و خالی باشد و فضای دیگر مملو از جمعیت.این تفاوت در استفاده از فضاها درگیر عوامل متفاوتی است مانند عوامل مذهبی،فرهنگی،کالبدی،سیاسی و اقتصادی.اراضی عباس آباد به عنوان یکی از چهار تپه اراضی شهر تهران در دامنه سلسله جبال البرز،با مساحتی بالغ بر 560 هکتار واقع در مناطق3،6،7 شهر تهران به دلیل داشتن مساحت قابل ملاحظه،شرایط محیطی،عدم ساخت و ساز در آنها و...به عنوان فضای عمومی محسوب می گردد و در مجموعه فرصتهای مکانی مرتبط با توسعه پهنه مرکزی شهر تهران از جایگاه و ارزش بی بدیلی برخوردار می باشد.در سالهای متمادی طرح های بسیاری توسط مهندسین مشاور ایرانی و خارجی برای این اراضی طرح ریزی شده است،اما مساله اصلی در تحقیق پیش رو این است که آیا این طرح ها معیارهای یک عرصه عمومی را دارا می باشد؟ما در این تحقیق به دنبال شناخت معیارهای فضاهای عمومی هستیم.در این پژوهش ابتدا تعاریفی از فضاهای شهری و فضای عمومی ارائه می گردد،انواع فضاهای عمومی معرفی می شود،طرح های توسعه شهری به منظور مشخص شدن جایگاه اراضی عباس آباد در این طرح ها توصیف می گردد و سپس معیارهای ارزیابی نمونه موردی که توسط نظریه پردازان و بررسی مراکز شهری استخراج گردیده و تلفیق گشته،معرفی می شود و در نهایت تعریف عملیاتی از معیارهایی که در این تحقیق مدنظر است به همراه شاخص های مورد سنجش آنها ذکر می شود.در مرحله بعد به منظور پاسخ گویی به سوالات به صورت زیر عمل شده است:برای پاسخ گویی به سوال اول پژوهش با استفاده از اسنادی که مربوط به اراضی عباس آباد می باشد و با مراجعه به سازمانهای مربوطه اطلاعات جمع آوری می گردد و ارزیابی آنها از طریق روش ahp صورت می پذیرد.به منظور پاسخ گویی به سوال دوم پژوهش،جمع آوری اطلاعات از طریق برداشتهای میدانی،مشاهده و پرسشنامه انجام گرفته و ارزیابی آنها از طریق روش فهرست معیارها صورت می پذیرد.در نهایت تمامی طرح ها به انضمام اهداف آنها جمع آوری شده تا مشخص گردد کدام یک در خوانایی بیشتر با اهداف فضاهای عمومی است و می توان شاید آن را به عنوان فضایی عمومی تلقی کرد.هدف از این تحقیق ارزیابی طرح های اراضی عباس آباد به منظور دستیابی به مفهوم فضای عمومی و انتخاب برترین طرح و ارائه راهکارهایی برای بهتر شدن آن می باشد.با انجام روند پژوهش،یافته های تحقیق نشان می دهد که از بین طرح های طرح ریزی شده،طرح تجدیدنظر در توسعه اراضی عباس آباد به عنوان برترین طرح از میان طرح هایی که از سال 1347 سال1386 برای اراضی عباس آباد در نظر گرفته شده است،برگزیده شده و بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده است.در واقع این طرح بیشترین معیارهای انتخابی از فضای عمومی را در بر دارد.